นิทานอีสปก่อนนอน เรื่อง เด็กเลี้ยงแกะ มีคติสอนใจที่ดี เหมาะสำหรับเด็ก

เด็กเลี้ยงแกะดูแลฝูงแกะอยู่ใกล้ป่าทึบไม่ไกลจากหมู่บ้านนัก ไม่นานเขาก็พบว่าชีวิต

ในทุ่งเลี้ยงสัตว์นั้นช่างน่าเบื่อหน่ายเหลือทน ความบันเทิงเท่าที่ทำได้มีเพียงคุยกับเจ้า

หมาและเป่านกหวีดเลี้ยงแกะของเขาไปเรื่อยเปื่อย

         วันหนึ่งขณะที่เขานั่งมองแกะและผืนป่าอันเงียบสงบ พร้อมทั้งครุ่นคิดว่าจะทำ

อย่างไรดีหากเจอหมาป่า เขาพลันคิดถึงแผนการที่จะสร้างความสนุกสนานให้ตัวเอง

ได้แผนการหนึ่ง

         เจ้านายของเขาเคยบอกให้เขาร้องให้ช่วยหากหมาป่าจู่โจมฝูงแกะ แล้วพวกชาว

บ้านก็จะขับไล่มันไป ดังนั้น แม้ว่าตอนนี้เขายังไม่เห็นอะไรที่คล้ายหมาป่าสักตัวโผล่มา

เขากลับวิ่งเข้าไปในหมู่บ้านและร้องตะโกนสุดดเสียง “หมาป่า! หมาป่า!”

         เป็นดังคาดเมื่อพวกชาวบ้านได้ยินเสียงตะโกนก็ทิ้งงานของตนและวิ่งแจ้นไปยัง

ท้องทุ่งด้วยความตื่นตกใจใหญ่หลวง แต่เมื่อพวกเขาไปถึงที่นั่นก็พบเพียงเด็กชายนั่ง

หัวร่อตัวงออยู่กับมุกตลกที่เขากลั่นแกล้งชาวบ้าน

         ไม่กี่วันถัดมา เด็กเลี้ยงแกะก็เขามาในหมู่บ้านและร้องตะโกนอีก “หมาป่า!

หมาป่า!” เข่นเคย พวกชาวบ้านวิ่งไปช่วยเหลือเขา เพียงเพื่อถูกเด็กชายหัวเราะเยาะ

อีกครั้ง

         กระทั่งตกเย็นวันหนึ่ง ขณะที่ดวงตะวันลาลับขอบฟ้าบริเวณชายป่า ก็มีเงามืดคืบ

คลานเข้ามาในทุ่งเลี้ยงสัตว์ หมาป่าตัวจริงกระโจนออกจากพุ่มไม้ตรงรี่เข้าขย้ำคอแกะ

         เด็กชายวิ่งตรงไปยังหมู่บ้านพร้อมตะโกนก้องด้วยความหวาดหวั่น “หมาป่า!

หมาป่า!” แต่คราวนี้แม้ชาวบ้านจะได้ยินเสียงร้อง พวกเขากลับนิ่งเฉยไม่ยอมวิ่งไป

ช่วยเหลือเช่นทุกคราว “เขาหลอกเราไม่ได้อีกแล้วละ” พวกชาวบ้านเอ่ย

         หมาป่าสังหารแกะของเด็กชายไปมากมาย ก่อนจะเร้นกายหายเข้าไปในป่า

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

ไม่มีใครเชื่อถือคนโกหกในยามที่เขาพูดความจริง

ขอบคุณภาพจาก กัลยาณมิตร