วอนช่วย ยายพิการหลังค่อม อยู่ลำพัง สุดเวทนาอยู่กระท่อมผุพัง ไร้น้ำไฟ กินข้าวแมลงวันตอม ยายเล่าเสียงสั่น โชคชะตาชีวิตสุดรันทด
วันที่ 18 มี.ค.2564 ผู้สื่อข่าวรายงานได้รับแจ้งจาก พลเมืองดีผู้ใจบุญ ชาวบ้านหนองโน ต.น้ำคำ อ.เมือง จ.ศรีสะเกษ ว่ามีหญิงชราพิการหลังค่อม ป่วยเป็นโรคเรื้อรังอาศัยอยู่เพียงลำพังคนเดียวอย่างน่าเวทนา มานานนับสิบปี จึงได้เดินทางไปตรวจสอบตามที่ได้รับแจ้ง เมื่อไปถึงพบ ยายโกสม กึ่งวงษ์ อายุ 63 ปี อยู่บ้านเลขที่ 114 บ้านหนองโน หมู่ที่ 3 ต.น้ำคำ อ.เมือง จ.ศรีสะเกษ
อาศัยอยู่ในกระท่อมมุงหญ้าคา สภาพทรุดโทรมรกรุงรัง หลังคารั่วผุพังมีเพียงป้ายไวนิลโฆษณามุงหลังคา เพื่อใช้กันแดดฝน ภายในบ้านมีลักษณะไม่ต่างจากเล้าไก่ อาหารที่อยู่ในจานมีแมลงวันตอม ยายโกสม เอาน้ำปลามาผสมในอาหาร กินประทังชีวิต เป็นภาพที่น่าหดหู่กับผู้ที่พบเห็นเป็นอย่างมาก
ยายโกสม เล่าว่า ตนไม่มีสามีและลูกหลานคอยดูแล มีอาการเจ็บป่วยด้วยโรคผิวหนังและพิการหลังค่อมมานานหลายสิบปีแล้ว ไม่สามารถเดินไปไหนมาไหนได้ไกล ฐานะยากจนมาก ไม่มีอาชีพ ไม่มีทรัพย์สินเงินทองและที่ดินเป็นของตนเอง มีรายได้เพียงเบี้ยผู้สูงอายุและเบี้ยยังชีพคนพิการจากทต.น้ำคำ เท่านั้น ตนเดินไปไหนมาไหนไม่สะดวก ทำให้ไม่สามารถที่จะทำงานอะไรเลี้ยงตนเองได้
ยายโกสม เล่าด้วยเสียงสั่นว่า ที่ดินที่ตนได้อาศัยปลูกกระท่อมอยู่ในปัจจุบันนี้ ได้ขออาศัยเพื่อนบ้านซึ่งมีจิตใจที่เมตตามาก ได้เมตตาให้ตนมาปลูกเป็นกระท่อมอาศัยอยู่ แต่ว่าไม่มีห้องน้ำไม่มีไฟฟ้าใช้ โดยเฉพาะเวลาที่มีฝนตกหนักลมแรง
กระท่อมที่ตนอยู่จะถูกฝนสาดเปียกปอนทั้งตัวทุกครั้ง ตนต้องนั่งขดตัวสั่นอยู่ในมุ้งเพียงลำพังตัวคนเดียว
ตนไม่มีแรงที่จะซ่อมแซมกระท่อมด้วยตนเอง และไม่รู้ว่าจะเอาเงินที่ไหนมาซ่อมกระท่อมด้วย บางวันก็มีเพื่อนบ้านนำเอาข้าวและน้ำมาให้กิน บางวันต้องอดมื้อกินมื้อ กินข้าวกับน้ำปลาร้า น้ำปลา และดื่มกินน้ำประปาประทังชีวิต เพื่อต่อลมหายใจทนต่อสู้ชีวิตต่อไป
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า หากผู้ใจบุญคนใดมีจิตเมตตาต้องการช่วยเหลือ ยายโกสม ขอเชิญติดต่อช่วยเหลือได้โดยตรงที่ นางโกสม กึ่งวงษ์ บ้านเลขที่ 114 บ้านหนองโน หมู่ที่ 3 ต.น้ำคำ อ.เมือง จ.ศรีสะเกษ รหัสไปรษณีย์ 33000
ที่มาข่าวสด
